Günümüzde sıkça duyduğumuz "Allah razı olsun" sözü, aslında ne kadar samimi ve içten? Bu ifade, bir teşekkür, bir dua ve aynı zamanda bir vefa göstergesi olarak kabul edilir. Ancak, ne yazık ki, bu güzel sözün içi boşaltılarak, emeği değersizleştirmenin ve sorumluluktan kaçmanın bir aracı haline geldiği zamanlara şahit oluyoruz.

Emeğin Karşılığı Sadece Dua mı?

Bir işe emek verirsiniz; saatlerinizi, günlerinizi hatta aylarca uğraşırsınız. Araştırırsınız, yazarsınız, çizersiniz, yorulursunuz. Peki sonunda ne elde edersiniz? Çoğu zaman sadece bir "Allah razı olsun" cümlesi... Elbette, Allah razı olsun. Ancak, bu, emeğinizi tamamen yok saymak anlamına mı gelmeli? İnsanlar, alırken profesyonel davranırken, ödeme kısmına gelince "duacı" oluyorlar. Maddi bir karşılığı olan işlerde bile, sanki para konuşmak ayıp bir şeymiş gibi davranılıyor.

Sosyal medya çağında yaşıyoruz. Bir beğeni, bir yorum veya bir paylaşım bile bugünlerde çok değerli bir destek olabilir. Ama bazıları, bu küçük destekleri bile çok görüyor. Neden mi? Çünkü o iş sizin emeğiniz, sizin çabanız... Bedava olsun istiyorlar. Ufak bir destek istediğinizde ise, "Allah razı olsun" deyip geçiştiriyorlar, değil mi?

Oysa ki "Allah razı olsun" sadece bir dua değildir. Bu sözün ardında samimiyet, içtenlik, karşılık verme arzusu ve vicdani bir sorumluluk yatar. Gerçekten Allah'ın razı olmasını isteyen bir kişi, önce kendi vicdanına danışmalıdır: "Ben bu kişinin emeğini takdir ettim mi? Hakkını ödedim mi? Destek oldum mu?" Eğer bu sorulara içtenlikle "evet" cevabını verebiliyorsanız, o zaman ettiğiniz dua kıymetlidir. Aksi takdirde, bu sadece emeğin üzerini örten kibar bir cümleden öteye geçmez.

Emeğe Değer Vermek Lüks mü?

Ne yazık ki, günümüzde emeği takdir etmek ve destek olmak bir lüks gibi algılanıyor. Sanki sadece "çok büyük işler" karşılık bekler gibi bir yanılgıya düşülüyor. Oysa ki, küçük bir teşekkür, samimi bir destek veya yürekten bir katkı da birer karşılıktır. Emeği para ile ölçmeyenler olabilir, ancak emeği hiçe sayanlar çoğaldıkça, gönül kırgınlıkları da artıyor.

Bu yazı bir sitem değil, bir farkındalık çağrısıdır. Destek olun, emeğe sahip çıkın, karşılık verin. Ancak bu bir isyan da değil. Sadece kendinize şu soruyu sormanızı istiyorum: "Ben gerçekten 'Allah razı olsun' diyebilecek kadar, bu emeğe hakkını verdim mi?"

Hayatta her şeyin bir karşılığı vardır. Emeğin karşılığı sadece para değildir; saygı, takdir, paylaşım, güzel söz ve vefa da birer ödeme şeklidir. Ancak hiçbir şey yapmayıp, üzerine bir de "Allah razı olsun" deyip sıyrılmak ne duadır ne de iyilik.

Unutmayın; emeğe değer vermeyen, zamanla yalnız kalır. Çünkü vefa, insanı insana bağlayan en sağlam iplerden biridir.